وب سایت مجموعه ای از صفحات وب در دسترس عموم و مرتبط با یکدیگر است که یک نام دامنه واحد را به اشتراک می گذارند. وب سایت ها را می توان توسط یک فرد، گروه، کسب و کار یا سازمان برای اهداف مختلف ایجاد و نگهداری کرد.

همه وب‌سایت‌های در دسترس عموم با هم، شبکه جهانی وب را تشکیل می‌دهند

اگرچه گاهی اوقات به آن “صفحه وب” می گویند، این تعریف اشتباه است، زیرا یک وب سایت از چندین صفحه وب تشکیل شده است. یک وب سایت همچنین به عنوان “حضور وب” یا به سادگی “سایت” شناخته می شود.

وب سایت ها دارای تنوع تقریباً بی پایانی هستند، از جمله سایت های آموزشی، سایت های خبری، سایت های پورنو، انجمن ها، سایت های رسانه های اجتماعی، سایت های تجارت الکترونیک و غیره. صفحات داخل یک وب سایت معمولا ترکیبی از متن و سایر رسانه ها هستند. گفته می شود، هیچ قانونی وجود ندارد که فرم یک وب سایت را دیکته کند.
یک شخص نمی تواند وب سایتی بسازد که چیزی جز عکس های سیاه و سفید گل رز یا کلمه “گربه” با کلمه “موس” به صفحه وب دیگری پیوند داده شده باشد. با این حال، بسیاری از سایت ها از یک الگوی استاندارد صفحه اصلی پیروی می کنند که به دسته ها و محتوای دیگر در وب سایت پیوند می دهد.
صفحه اصلی (یا به سادگی “خانه”) نشان دهنده صفحه اصلی خود سایت است. اغلب، صفحه اصلی نوعی «هاب» است که از آن می توان به تمام صفحات دیگر دسترسی داشت. یک صفحه وب داخلی که چندین صفحه دیگر در یک ساختار منسجم (مانند یک دسته خاص از موضوعات) به آن پیوند داده شده اند، در عوض «صفحه والد» نامیده می شود.

هر صفحه یک سند HTML منفرد است و همه آنها از طریق هایپرلینک (یا به سادگی “پیوند”) به هم متصل می شوند که می توانند برای سهولت استفاده در یک نوار ناوبری ترکیب شوند.
نوار ناوبری در هر صفحه به جای صفحه اصلی نمایش داده می شود و به کاربر اجازه می دهد تا به سرعت در ساختار وب سایت اصلی حرکت کند.
یکی دیگر از بخش‌های مهم بیشتر وب‌سایت‌ها، پاورقی است که بخش تکراری دیگری است که در پایین هر صفحه یافت می‌شود. معمولاً فوتر حاوی پیوندهای خارجی است که به وب‌سایت‌های مشابه و سایر منابع خارجی اشاره می‌کنند، همراه با سایر اطلاعات حیاتی مانند سلب مسئولیت، پیوندهایی به شرایط خدمات، خط‌مشی حفظ حریم خصوصی و صفحات تماس، و همچنین آدرس فیزیکی شرکت صاحب سایت. .
وب‌سایت‌ها روی سرورها میزبانی می‌شوند و برای بازدید از مرورگر وب مانند Chrome، فایرفاکس یا اینترنت اکسپلورر (چه در رایانه یا دستگاه تلفن همراه) نیاز دارند.
با وارد کردن آدرس URL یا جستجوی آن در موتورهای جستجو مانند گوگل یا بینگ می توان مستقیماً به یک وب سایت دسترسی داشت.
در ابتدا، وب سایت ها بر اساس دامنه های سطح بالای خود دسته بندی می شدند. برخی از نمونه ها عبارتند از:
• وب سایت های سازمان دولتی = .gov
• وب سایت مؤسسات آموزشی = .edu
• وب سایت های سازمان های غیرانتفاعی = .org
وب سایت (همچنین به عنوان وب سایت نوشته می شود) مجموعه ای از صفحات وب و محتوای مرتبط است که با یک نام دامنه مشترک شناسایی شده و حداقل در یک وب سرور منتشر می شود. وب سایت ها معمولاً به موضوع یا هدف خاصی مانند اخبار، آموزش، تجارت، سرگرمی یا شبکه های اجتماعی اختصاص داده می شوند. پیوند بین صفحات وب، ناوبری سایت را هدایت می کند، که اغلب با یک صفحه اصلی شروع می شود. از ماه مه 2023، 5 وب سایت برتر پربازدید عبارتند از جستجوی گوگل، یوتیوب، فیس بوک، توییتر و اینستاگرام.

همه وب‌سایت‌های در دسترس عموم، مجموعاً شبکه جهانی وب را تشکیل می‌دهند. همچنین وب سایت های خصوصی وجود دارند که فقط از طریق یک شبکه خصوصی قابل دسترسی هستند، مانند وب سایت داخلی یک شرکت برای کارمندان آن. کاربران می توانند از طریق طیف وسیعی از دستگاه ها از جمله رایانه های رومیزی، لپ تاپ ها، تبلت ها و گوشی های هوشمند به وب سایت ها دسترسی داشته باشند. برنامه مورد استفاده در این دستگاه ها مرورگر وب نامیده می شود.
• وب سایت های تجاری = .com
• سایت های اطلاعاتی = .info
اگرچه این پسوندهای سطح بالا هنوز وجود دارند، اما در مورد محتوای واقعی یک وب سایت اطلاعات کمی دارند. در اینترنت امروزی، پسوند “.com” به همراه بسیاری از پسوندهای خاص کشور (.it، .de، .co.uk، .fr، و غیره) بسیار محبوب ترین دامنه است.
اولین وب سایت در سال 1990 توسط تیم برنرز لی، فیزیکدان بریتانیایی در سرن ایجاد شد. 3 سال بعد، در سال 1993، سرن اعلام کرد که همه می توانند به صورت رایگان به وب جهانی دسترسی داشته باشند و از آن استفاده کنند.

وب سایت (همچنین به عنوان وب سایت نوشته می شود) مجموعه ای از صفحات وب و محتوای مرتبط است که با یک نام دامنه مشترک شناسایی شده و حداقل در یک وب سرور منتشر می شود. وب سایت ها معمولاً به موضوع یا هدف خاصی مانند اخبار، آموزش، تجارت، سرگرمی یا شبکه های اجتماعی اختصاص داده می شوند. پیوند بین صفحات وب، ناوبری سایت را هدایت می کند، که اغلب با یک صفحه اصلی شروع می شود. از ماه مه 2023، 5 وب سایت برتر پربازدید عبارتند از جستجوی گوگل، یوتیوب، فیس بوک، توییتر و اینستاگرام.

شبکه جهانی وب (WWW) در سال 1989 توسط تیم برنرز لی، دانشمند کامپیوتر سرن بریتانیایی ایجاد شد. در 30 آوریل 1993، سرن اعلام کرد که استفاده از وب جهانی برای همه آزاد خواهد بود و این امر به رشد بی‌شمار وب کمک می‌کند. قبل از معرفی پروتکل انتقال ابرمتن (HTTP)، پروتکل های دیگری مانند پروتکل انتقال فایل و پروتکل گوفر برای بازیابی فایل های فردی از یک سرور استفاده می شد. این پروتکل ها ساختار دایرکتوری ساده ای را ارائه می دهند که کاربر در آن جابجا می شود و جایی که فایل ها را برای دانلود انتخاب می کند. اسناد اغلب به صورت فایل متنی ساده و بدون قالب بندی ارائه می شدند یا در قالب های پردازشگر کلمه کدگذاری می شدند.
تاریخ
در حالی که “وب سایت” املای اصلی بود (گاهی اوقات با حروف بزرگ “وب سایت” نوشته می شد، زیرا “وب” اسمی مناسب برای اشاره به شبکه جهانی وب است)، این نوع به ندرت استفاده می شود و “وب سایت” به املای استاندارد تبدیل شده است. . همه راهنماهای سبک اصلی، مانند کتاب راهنمای سبک شیکاگو و کتاب سبک APاین تغییر را منعکس کرده اند.

در فوریه 2009، نت کرافت، یک شرکت نظارت بر اینترنت که از سال 1995 رشد وب را ردیابی کرده است، گزارش داد که در سال 2009، 215،675،903 وب سایت با نام دامنه و محتوا در آنها وجود دارد، در مقایسه با تنها 19،732 وب سایت در آگوست 1995. پس از رسیدن به 1 میلیارد وب سایت در سپتامبر 2014، نقطه عطفی توسط نت کرافت در نظرسنجی وب سرور خود در اکتبر 2014 تأیید شد و آمار زنده اینترنت اولین کسی بود که اعلام کرد – همانطور که توسط این توییت توسط خود مخترع وب جهانی، تیم برنرز تأیید شده است. لی—تعداد وب سایت ها در جهان متعاقبا کاهش یافته و به سطح زیر 1 میلیارد بازگشته است. این به دلیل نوسانات ماهانه در تعداد وب سایت های غیرفعال است. تعداد وب‌سایت‌ها تا مارس 2016 به بیش از 1 میلیارد افزایش یافت و از آن زمان تاکنون به رشد خود ادامه داده است.نظرسنجی وب سرور نت کرافت در ژانویه 2020 گزارش داد که 1,295,973,827 وب سایت وجود دارد و در آوریل 2021 گزارش داد که 1,212,139,815 سایت در 10,939,637 رایانه روی وب و 264,469,827 دامنه منحصر به فرد وجود دارد.[668] تخمین زده می شود که 85 درصد از تمام وب سایت ها غیر فعال هستند.